Ik las vandaag dat veranderen moeilijk is, omdat mensen niet willen veranderen. Ik begrijp daar niets van…Mensen willen niet veranderen?? Ik kom niet anders als mensen tegen die juist willen veranderen. Managers worstelen met vraagstukken hoe ze een organisatiecultuur kunnen veranderen, of hoe ze mensen kunnen laten doen wat zij graag willen. Ze vragen zich af hoe ze de organisatie of de persoon in beweging kunnen krijgen om het anders te gaan doen.
Ook binnen relaties zie je het terug en zelfs bij individuele ontwikkelingstrajecten. “ Ja maar dat kan ik niet” Ja maar dat is niet zo makkelijk….Ja maar…
Dat veranderd ineens als mensen de meerwaarde van de verandering zien. Kijk bijvoorbeeld eens binnen een relatie. De vrouw vraagt iets aan de man om anders te doen, zodat het voor haar makkelijker wordt. (of andersom natuurlijk :)) De ander geeft aan dat te proberen, of te doen, maar in de praktijk komt er niet zo heel veel van terecht. Het begon met de beste intentie maar het lukt niet. In bijna alle gevallen is de andere persoon zich niet echt bewust wat het voor de ander betekend. Wat het met de ander doet. Dit ontstaat vaak omdat (in dit geval) de man de vrouw niet echt begrijpt. Hij wil het wel anders doen, maar eigenlijk snapt hij niet echt waarom.
Dit ontstaat omdat we verschillend zijn als mens, en ook als man en vrouw. Elk mens hecht andere waardes aan iets anders. Omdat we wel om de ander geven zeggen we dat we dat wel doen, maar eigenlijk zeggen we dat we iets gaan doen wat niet bij ons past, waarvan we eigenlijk niet echt begrijpen waarom het nodig is omdat we er zelf heel anders naar kijken. En dan vinden we het gek dat we de afspraak niet vol kunnen houden..:)
Als we voordat we ja zeggen nu eens even stil staan bij de vraag, en bewust worden wat daar nu eigenlijk gebeurd, veranderd alles. Een voorbeeld: De vrouw vraagt aan de man in het vervolg eerder aan te geven als hij later thuis is. De reden welke de vrouw aangeeft is, “anders is het eten koud”.
De man zou echter kunnen zeggen, snap ik lief, dan ga je toch alvast eten? Wacht maar niet op mij, ik vind het namelijk moeilijk er op tijd aan te denken. Dat antwoord zal wellicht niet afdoende zijn, wat de echte reden is waarschijnlijk niet dat het eten koud is.
Als ik zou vragen aan de betreffende vrouw, is dat de echte reden? Koud eten? Dan kan het zomaar zijn dat blijkt dat het niet de echte reden is. De echte reden zou zomaar kunnen zijn dat ze graag voor het gezin wil zorgen omdat het zorgen voor haar een fijn gevoel geeft. Het geeft een vorm van erkenning, van betekenis zijn, waarde toevoegen bijvoorbeeld.
De opmerking van de man zal haar dus niet helpen, en er zou zomaar een conflict kunnen ontstaan, wat over koud eten lijkt te gaan….
Als we de vraag in de relatie helder zouden krijgen, en de man zou snappen welke waarde zijn vrouw voor het gezin wil hebben, en hoe ze die waarde kan vinden, zou die man dan op een andere manier met de vraag omgaan? Ik weet zeker van wel! De man houd namelijk van zijn vrouw en als je het echt vraagt, wil hij heel graag dat zijn vrouw bepaalde waardes en gevoelens ervaart. Als hij de werkelijke betekenis snapt, is het helemaal niet moeilijk om het anders te doen. Het moeilijke in een relatie is soms de waardes te kunnen blijven zien die voor de ander van belang zijn. Zeker als die waardes bij de ander sterk veranderen. Want dan denk je de ander te kennen, maar dan blijkt het tegenovergestelde. Dan hoor je jezelf wellicht hardop zeggen: Ik begrijp er niets van! En omdat jij het niet begrijpt, is het moeilijk om te veranderen!
Martin Goedknegt, Life/Bewustzijnscoach